Het liefst wil ik dat mensen van mij weten dat ik diep liefheb. Dat ik intens van het leven en al die kleine dingen kan houden. Hoe iets aanvoelt. Hoe iets ruikt. Hoe het licht voor regenboog glinsteringen kan zorgen in iemands haar. Het schaduwspel van blaadjes op mijn muur.
En dat ik daar regelmatig de keerzijde van voel. De zware emoties. Het verdriet, pijn en de onmacht. Inmiddels kan ik die emoties steeds vaker liefdevol dragen. Het zorgt er ook voor dat ik beter begrijp hoe ik kan werken met wat er al is. Door bijvoorbeeld mijn emoties visueel te maken. Zo heb ik ze beter leren begrijpen. En kan ik inzien hoe mooi ze allemaal zijn. Niet alleen de “positieve” en “blije” emoties. Maar alles wat mij mij maakt.
Dat begrip en die inzichten geef ik graag door. Zo biedt ik jou de ruimte en manieren aan voor zelfonderzoek. Waar ik je leer allerlei kanten van jezelf visueel en tastbaar te maken. Waardoor jij het bestaansrecht en een plek geeft.